Willeke's homepage

De ‘zwarte’ kraai – Corvus corone corone

is niet helemaal strikt zwart.

Als je goed kijkt,

ontdek je een purper en ook groene glans,

op zijn/haar veren.

De Zwarte zwanen

in het Wilhelminapark,

hebben weer een nieuw nest.

Wat zijn die jonge pluizenbosjes

toch enorm schattig.

Mama-zwaan houdt het kroost bij elkaar.

Terwijl Papa-zwaan het territorium verdedigt.

Ook aan de bomen zie je

dat het voorjaar zich

al stiekem begint

te ontwikkelen.

(het kan mij niet snel genoeg gaan)

Gisteren na lange tijd

weer een een rondje gelopen met de camera.

Het was een graad of 13 C.,

het zonnetje scheen,

de eerste bijen en zelfs een hommel

heb ik weer zien vliegen.

Wat ziet de wereld er dan weer anders uit he?

Heerlijk!

Gisteren mochten Wietske en ik
mee op Tanja’s gewonnen kaartjes,
naar het Fries Museum,

voor Rembrandt

en Saskia,

Liefde in de Gouden Eeuw.

Na een petit fours-je en een kopje koffie,
werd er een lezing gegeven.

Ik had te laat in de gaten,
dat het niet over bovenstaand onderwerp ging,
maar over werk van Eric van Hove.
Eric heeft alle metalen onderdelen
van b.v. een vliegtuigpropeller, bromfiets, versnellingsbak en
de motor van een hakselaar, na laten maken door
Marokkaanse kunstenaars en vaklieden
in ‘andere materialen’ (hout, gips, zilver, keramiek, parelmoer etc)
Hierna alles gemonteerd zoals het origineel.

Zoals ik het hier neerschrijf, klinkt het best wel leuk en
het zag er ook mooi uit…. maar om het nu ‘Kunst’ te noemen?
(en er zó veel geld voor te betalen?)
Eerlijk is eerlijk, juist door de lezing, ging het mij tegen staan,
terwijl als ik, zonder vooroordeel, was binnen gestapt,
het best had kunnen waarderen.
(hahaha géén foto’s)

Inmiddels was het één uur, dus

tijd voor de lunch met z’n drietjes.
(nr.3 maakte de foto 😉  )

De tentoonstelling over de Gouden Eeuw,

vond ik wél de moeite waard.
Kan ook bijna niet anders he?

In 1634 trouwt Rembrandt van Rijn met Saskia Uylenburgh
in het Friese Sint Annaparochie.
Zij de dochter van een Friese rechter,
hij een succesvol schilder.
Na de bruiloft verhuist het koppel naar Amsterdam,
waar Rembrandt zijn atelier heeft.
Daar staat Saskia vaak model voor zijn tekeningen en etsen.
In Amsterdam krijgt het stel vier kinderen,
waarvan de eerste drie in de wieg sterven.
De jongste, Titus, blijft wel in leven.
Het gezinsgeluk is van korte duur.
Acht maanden na de geboorte van Titus overlijdt Saskia
op 29-jarige leeftijd in Amsterdam.

Dit schilderij heeft hij na haar dood af gemaakt.

Tja veel geleerd over de tijd van toen….
vroeger was duidelijk niet persé alles beter!
Een huwelijk uit liefde kwam weinig voor.
Meestal ging het om samenvoegen van ‘de juiste partijen’
Status, rijkdom, stamboom en nakomelingen.

Tja een onmogelijke opvoeding!

Gisteren gingen Tynke, Wietske en ik

toch nog onverwachts naar de handwerkbeurs in Zwolle.

Altijd leuk, zo’n dagje rondneuzen.

Er werden workshops gehouden,

in van alles en nog wat. (met wisselende belangstelling)

Je komt zo maar eens ‘een bekende’ tegen….. nietwaar Reny en Tanja?

zoekt een leuke bijtring voor een kleinkind…

of loopt tegen een wel heel bekend patroontje aan,

wordt op slag verliefd (maar laat ze netjes staan/zitten),

en kijkt je ogen uit!

Mijn aankopen waren ondanks het vele aanbod, heel bescheiden.
Een lapje en een doosje geinige quiltspelden.

In Sneek aangekomen kozen we voor een relatief nieuw restaurantje….

‘Himalaya’
Ik was niet bekend met de Nepalese keuken,
maar zo jullie zien was  het dik in orde.
Zeker de moeite waard om nog eens terug te komen.

Jopie en ik hebben een projectje afgerond
daarvoor ‘moesten’ we
nodig een nabespreking houden….

hoe erg is dat, onder het genot van? 😉

Iedereen

een fijne Valentijnsdag gewenst!

Deze leuke kaart kreeg ik
van ‘mijn bordurend vriendinnetje’ uit Buren.

Van onze buurtjes,

kreeg ik vorige week

deze leuke tulpjes. (met een condoleance kaart)

Lief toch?

De maandagochtend en dinsdagmiddag
worden meestal gebruikt

om het bridgen te oefenen.
Vanmiddag dus weer naar les.

Wie heeft er nog zijn briefjes op getypt?

Door alle toetsenborden die ik gebruik,
merk ik wel dat het schrijven met een pen,
voor mij steeds lastiger/slordiger wordt!

Tjonge, wat een storm de afgelopen dagen.
Toch heb ik zin in het voorjaar.

Dat brengen deze Narcissen

zeker in huis.

Van de week was het best koud
maar als er dan een zonnetje schijnt

is het zicht op het Spoordok
echt prachtig!