Willeke's homepage

Soms zijn ze heel lastig te ‘kieken’

de Rietzangers

Ze verstoppen zich in de rietvelden

en in het vochtig kreupelhout.

Ze zingen soms wel, terwijl ze een stukje opvliegen.

Zo grappig om te zien.

Weet je, dat het mij voorgaande jaren,

helemaal nooit zo was opgevallen…..
ál die prachtige gele bermen,

vol met Raapzaad – Brassica rapa subsp. oleifera

Jullie wel?

Kreeg ik zo maar een appje van Tanja…
ik heb verse Rabarber gemaakt….
Lusten jullie ook?
Oh ja, natuurlijk!
Even op het fietsje richting IJlst….

Echt, zo lekker als het er uit ziet,
smaakte het ook!
V-E-R-R-U-K-K-E-L-IJ-K!!!

Dat was smullen.
Dank je wel, Tanja!!!

Koningsdag zonder Koning-spelen op school

houdt in dat die nu thuis gespeeld moeten worden.
Hier het ‘snoep-happen’.
Maar ook het blikjes-gooien, darten en

een ballon zo lang mogelijk in de lucht houden.
Alle filmpjes worden keurig opgestuurd naar ‘de juf’.
(zoals alle school-opdrachten)

Ook de ‘gewone’ Pauw

laat zijn prachtige verenkleed zien.

Machtig, die kleuren!!!

Japan…
Ik ben er altijd benieuwd naar geweest.
Toch wilde ik er nooit heen, op vakantie,
veel te bang dat ik de verkeerde dingen zou zeggen en doen.
Het is zo’n totaal andere belevingswereld.

In de Linda, die Japan als thema heeft deze maand,
stond als tip dit boekje van Pauline Cornelisse.
Ik heb haar (sporadisch) wel eens op TV gezien en
vond haar manier van vertellen over Japan erg leuk.
Dus….. het boekje aangeschaft.
Allemaal weetjes over Japan, haar inwoners, de taal en gebruiken.
Erg leuk!

Woensdag wist ik het zeker…
de accu van de auto én die van mijzelf
dienden écht opgeladen te worden.
’s Middags toerde ik dus even in mijn uppie
‘contact-vrij’ rond, richting Gaasterland.
De, voor ons, uitermate bekende weg naar Oudemirdum;
langs het voormalig huis van mijn schoonouders
(bijna onherkenbaar),
door naar het Rijsterbos,

via de Murnserdyk, vol met schapen en lammetjes.

Tjonge wat een drukte op de parkeerplaats
bij het Mirnserklif;
véél kite-surfers, camping gasten
(de boeren-camping, naast het bos, leek gedeeltelijk open)
en dagjesmensen op de fiets.
Gelukkig is de parkeerplaats groot en
kon ik de auto, ver van alle drukte, kwijt.
Afwachtend liep ik richting bos….
met het idee… als het druk is, ga ik meteen terug.

Echter geen mensen te zien daar,
met uitzondering van een echtpaar, dat netjes  afstand hield.
Later nog een paar dertigers met een hond.
Geen probleem dus, om verder te lopen
en de bosgeur op te snuiven.

Heerlijk!
Wel wat foto’s gemaakt met mijn ‘echte’ camera,
maar die hebben dit blogje niet gehaald. 😉
Oranjetipjes, Citroenvlinders, grote bonte specht,
vinken en boomkruipers.

Ze wilden gewoon niét poseren.

Doorgereden  naar Bakhuizen,
waar wij ons Fries avontuur in 1978 zijn begonnen.
Daar trof ik oud-collega Gien en
hebben we even heel gezellig (op afstand)
in de tuin zitten kletsen.

Helemaal opgeladen kwam ik thuis.
Ik kan er weer even tegen!

Gisterochtend gewoon weer ‘ons rondje’ gelopen,
bedden verschoond, wassen gedraaid en
‘s middags ontspannen in de achtertuin met een boekje.
Tevreden!

Verder ben ik nog steeds
alle analoge afdelingsfoto’s

aan het scannen.
Daarna even door photoshop halen en
per jaar samenvoegen
Geïnteresseerden (=bijna de hele ‘oude ploeg’)
kan ik ze per Wetransfer zó toesturen.
Leuk klusje voor tussendoor.
8 boeken…. nu bezig met boek 4.

Pimpelmeesjes zijn druk

met het zoeken van lekkere hapjes er tussen.
Maar er zitten meer vogeltjes in onze tuin….

Het Roodborstje

de Koolmees

het Winterkoninkje en

natuurlijk de Merel.

’s Morgens is het nog wel koel,

maar ’s middags met een boekie,
in een zonnig hoekie.
Dan is thuisblijven, niet zo’n straf.
(Alhoewel….. 😉  )

Iedere ochtend lopen manlief en ik

een rondje om.

Gewoon in de buurt.

Wat geniet ik van de bloesems

aan de bomen en

bloemen in de tuinen.

Met mijn topper….  de Japanse kers

die overal staat te stralen.

Gek hè?

Ik word altijd een beetje blij

van zo veel Madeliefjes in ons gras!

Vorige week waren de bloemen

van de Ribes nog lekker vers
Ook de insecten laten zich weer zien,

zoals deze honingbij,

en dit  gehoornde metselbijtje.

Vandaag ‘viert’ kleinzoon Roberto

zijn 6e verjaardag met zijn ouders en zusje.

Zijn verjaardagstaart heeft hij dit keer,
samen met zijn moeder gebakken.

Door omstandigheden, u wel bekend,
mogen wij hem ‘van achter glas’ feliciteren en
een cadeautje achterlaten.

Dat gaan we dus wel even doen.
Want face-timen is heel erg leuk,
maar er gaat niets boven ‘live’!

Tjonge, wat mis ik het knuffelen met….!