Willeke's homepage

Op een mooie middag liep ik,
min of per per ongeluk
op een pad door het weiland,
tussen Sneek en Ysbrechtum.
Dit bleek het Douwe Tammingalân  (Douwe Tamminga land )
te zijn.
Er stonden ‘bladzijde’-bordjes in het land,
Hierop was het dorpslied van Ysbrechtum te lezen.
Ik had geen idee dat dit bestond,
maar zal het ondertitelen (zo ver als het mij lukt)

Waar graslanden groeien in de zonneschijn
en kerkhof-bomen wiegen op de wind
waar de tuinen schitteren, geel, bruin en rood
daar ligt mijn Ysbrechtum in zijn nieuwe staat

Waar de huizenbouw zorgt voor een kanteling van het leven
teken van de toekomst, basis voor man en vrouw
waar mensen geen rang of stand kennen
daar ligt Ysbrechtum midden in het land

Waar een kanaal kronkelt om oud Epema-State
en kinderen nog spelen en plezier maken
waar het aangenaam wandelt bij zonsondergang
en waar het nog stil is, als de maan schijnt

Als de kaatsbal zomers over het veld scheert
de vlammen oplichten uit het Sint Maartens vuur
het water ’s winters verandert in een gladde baan
dan zou ik mijn dorpje voor niets willen ruilen

Waarom zou ik willen vertrekken?
Het is het gezelligste plekje op de Friese klei
Hier heerst harmonie tussen oud en nieuw
Daarom klein Ysbrechtum, hou ik zo van jou.

Geen idee of ik het pad aan de juiste kant ben begonnen,
het laatste couplet was hetzelfde als het eerste.
Misschien staan ze dus (als liedje) niet in de juiste volgorde.

Ik had in ieder geval een leuke middag in de zon.
enneh….. weer wat geleerd.