Willeke's homepage

Gisteren zijn Wietske en ik naar
het Centraal Museum van Utrecht geweest,

voor de tentoonstelling van Jan Tamineau.

De auto hebben we voor €5,- bij de Uithof gezet.
Met het parkeerkaartje, bracht de stadbus ons naar het centrum.
Prima geregeld!

Eerst even heerlijk geluncht aan de gracht,

waar deze ganzen ons kwamen begroeten.

Het museum was toch nog een stukje lopen,
door het gezellig drukke Utrecht.

Kijkend naar de ontwerpen van Jan,

viel het ons op dat er veel art deco/art nouveau elementen in zitten.

We waren erg onder de indruk van
al de hand genaaide pailletten en kraaltjes, op tule.

Wat een monnikenwerk is dat.
Geweldig; hulde aan de atelierwerkers!

De opzet c.q. aankleding van de tentoonstelling op zich,
(ruwe achtergrond van krattenhout o.a.)

deed in onze ogen wel afbreuk
aan de glamour die de jurken uitdragen,
als ze worden gedragen door een mooie vrouw als b.v. Maxima.

Utrecht bezoeken, zonder langs Carol Cox te gaan,
is natuurlijk ‘not done’.
Helaas was Gert vrij, maar toch vertrokken we tevreden met

10x Kaffe Fasset voor Wietske en

3x zwart en 1x wit voor mij.

Terug in Sneek,
prima pasta gegeten bij Mezza Luna!
(Zonder foto 😂 dit keer)

Het was weer een geslaagde dag. Dank je Wietske!

Jippie Yahee!

Mijn siggy-quilt mag hangen,
op de Algemene tentoonstelling
van het Nederlands Quiltersgilde in Deventer.
6-9 September 2018

Maar ehhhhh, dan moest die zoom wel even opnieuw 😉
vond ik….
Zó kan dat ding er niet heen….

Dus aan het werk.
‘Uithalen en nu netjes onzichtbaar Willeke!’
Hihihi gelukt!

Dan moest er ook een hoes komen.
Geen langwerpige,
want er hoeven voor quilts,
breder dan 2 meter, geen stokken mee.

Het werd dus een glad gevoerde ‘tas’.
Buitenkant is een gobelin-stof, waar ik prompt verliefd op werd.
Wel wat duurder dan ‘een katoentje’,

maar zo kan hij straks mooi ‘op de stapel’ op zolder.

Het label heb ik met een kettinkje
aan het hengsel vast gemaakt.

Stel dat ik ooit,
nog eens een andere grote quilt moet vervoeren…
(Wie weet?….altijd praktisch blijven he?)
Dan kan deze ‘tas’ zo opnieuw worden gebruikt!

Inmiddels is het jullie wel bekend dat Leeuwarden
de Europese Culturele hoofdstad van 2018 is.

Op weg naar het Fries museum,

kwamen we deze straattekeningen tegen,

Schitterend gedaan he?

Alles in het kader van Escher!

Naar aanleiding van het blog van het Quiltersgilde
Wordt ons gevraagd met een feesthoedje
naar de grote tentoonstelling in Deventer te komen. (35 jarig jubileum)
Natuurlijk ging ik aan het werk…

Een hoed van Action (diepte investering van 99ct)
werd door mij versierd.

De rand was wat aan de grote kant voor mij,
dus die heb ik ingekort en afgebiesd met een batikje.
Nu nog durven ‘m te dragen….. 😉

De Sneek-er wijk de Brekken bestaat 25 jaar,
ter gelegenheid hiervan
hebben de bewoners een kunstroute,
op 5 locatie’s, door de wijk georganiseerd.

Gisteren werd de opening hiervan gedaan
door wethouder Stella van Gent.

Ondanks dat Caty en ik beiden niet in deze wijk wonen,
wilden we toch even de expositie bekijken.
Op onze e-bike’s crossen we nu tenslotte zo overal heen. 😉

We kwamen beiden bekenden tegen en
natuurlijk (oud) collega’s.
Zoals verpleegkundige Marian, hier met haar vrouw Inge.

Kijk eens wat een mooie dingen zij maakt!

Ook van de werkstukken van Gerdien
(die wij kennen als de Medisch Maatschappelijk werkster)

was ik erg onder de indruk.

Dan was er ook nog mooi werk van Loes
Hierboven, de acht dochters van haar ouders. ‘Zussen’ dus!
Maar ook heel veel mooie dierenkoppen,

waarvan ik toevallig alleen dit zwijn heb gekiekt
(maar ook het girafje en de roofdieren waren prachtig)

We hebben niet eens alle locaties aangedaan want…
Caty en ik zouden eigenlijk ook naar de Overtuinfair,
in IJlst gaan, maar de klok tikte door dus
besloten we terug te rijden richting centrum voor
een Cappuccino op het terras.
Nog lekker samen even kletsen en
dan een paar boodschapjes doen.

Super-geslaagde middag!
én ik heb onze kaarten voor Brigitte Kaandorp!!!!
(Absoluut de laatste,
al duurt het nog een hele tijd voor we haar gaan zien.)

Ook Workum was erg gezellig.
Het was flink druk
want de mensen die met de ‘11 Steden op de step’ meededen,
hadden veel supporters.
(23-24˙C…. nou ehhhhh… Zij liever dan ik)

Dit is de fontein van Workum,
ter vermaak van de kinderen.
De leeuwen uit het wapen van de stad.
Persoonlijk vind ik het wel een redelijk hoog ‘Efteling gehalte’,
wat trouwens voor meer fonteinen geldt.
Daarover later meer.

Wij kwamen voor het

Jopie Huisman (1922-2000) museum.
Daar is op het moment de expositie ‘Efkes thús’
Veel overwegend tekeningen, uit de privé verzameling van
de Zwitserse ondernemer Frederik Paulsen.

Echt schitterende werkstukken,
die hier nog niet eerder te zien waren.
Jopie zelf ‘vertelt’ je alles over de verschillende schilderijen.
Mooie verhalen van een voddenboer met héél veel talent!

Jaren terug heb ik hem verpleegd in het ziekenhuis.
Ik herinner ook daar van de mooie verhalen.

Gewapend met een verjaardagskalender en
een spel kaarten verlieten we het pand.

Nog even lachen op het terras in Workum….
Wij wilden een ijsje bestellen en
kozen de Coupe Aardbeien met slagroom!

Ha! Die kregen we, maar…..
Zonder ijs!!!!!
Dikke pret! en…
Tevreden terug naar Sneek!

Gisteren zijn Wietske en ik naar Hindeloopen gereden,

om deze expositie te bezoeken.
Wat hadden we een leuke middag!

Allereerst troffen we schitterend weer.

Hindeloopen is natuurlijk een heel leuk pittoresk stadje,

bekend om zijn schilderwerk en klederdracht-stoffen.
(Stoffenwinkel Glashouwer was dicht op zondag)

Het Hindelooper museum is klein maar leuk,

de expositie eigenlijk ook.
We stonden dus al weer snel buiten.
Om één van de elf fonteinen te bewonderen,
die in ieder van de 11 steden zijn neergezet
vanwege Leeuwarden Culturele hoofdstad.

Hier staat een levensboom met fantasie vogels.
ontworpen door Shen Yuan (China)
Op het houten ‘gewei’, mogen de kinderen klimmen en spelen.
We hadden tijd over dus togen we hierna naar Workum….
waarover morgen meer.

met dank aan Ton.

Kennen jullie deze?

Een boekje met borduur patronen

en wat voor…

Ik kwam het tegen in het museum van Bellingwolde…
dit zijn nog de meest gekuiste versies 😉
‘dikke grinnik’

Dochterlief had zo veel ‘in between’ stof over,
dat er genoeg was voor het laatste slaapkamertje.
Mam, kun jij misschien?
Tuurlijk Meis, dat ga ik proberen….

Ben ik blij dat ze de rest gewoon heeft laten maken.
(Want ik wil het natuurlijk wel net zo netjes hebben hangen
als in de rest van het huis)

Bij Tynke aangekomen voor een bridge-oefenavondje,
werd ook haar man om hulp gevraagd.
Wietske was, op verzoek, een knoop-kussen aan het maken.
Het bleek, zo wie zo, nogal een klusje
om 3 meter netjes te vullen met fiberfill.
Toch lukte dat goed, t
tot deze ‘een echte mooie knoop’ moest worden.
Daar kwam ze niet uit.

Oud-Marineman Hidzer,
zou vast goed op de hoogte zijn van allerlei knopen….
dus hem gevraagd.

En….. Ja hoor, kijk nou hoe leuk!

Ach Valentijnsdag….. daar doen wij eigenlijk niet aan…
Werd ik toch zo maar verrast door mijn lief,
met een lekker geurtje!

(straks maar snel langs Zoet en Zo voor een doosje bonbons,
want behalve dit kaartje had ik niks gekocht 😳)

Opnieuw gingen Wietske en ik naar een lezing, over kunst.
Dit keer in het Groninger museum, ‘Romantiek van het Noorden’

Waar kunsthistoricus Ellen van der Vecht ons alles zou vertellen over ‘van Friedrich tot Turner’, de Noord-Europese landschapsschilders. Ja ehhhh….. Eerlijk is eerlijk, de lezing vond ik nogal slaapverwekkend.

Maar de schilderijen zijn echt indrukwekkend. Er was dan ook veel belangstelling.

Het is een grote expositie; wij zijn echt wel een paar uur zoet geweest.

Al met al hebben we een leuke dag gehad, die we afsloten bij v.d. Valk in Sneek.

Kijk van zo’n voorgerechtje worden wij natuurlijk zo wie zo blij 😋 maar ook de rest was heerlijk hoor!

Al vroeg was ik gek op fotograferen.
In de speelgoed-doos in ons ouderlijk huis, lag ook een Agfa-Boxje.

Daar mochten wij, als kinderen, mee spelen,
want mijn ouders deden er niet veel mee.
Toen ik een jaar of 13 was,
mocht ik van mijn moeder een filmrolletje kopen en
kon ik met het boxje op pad.
Ik dacht mij te herinneren, dat ik er 12 foto’s mee kon maken.
(hele grote negatieven)
Mijn zusje en broertje werden een dankbaar onderwerp.

Ik zocht al meteen naar een andere positie om plaatje te schieten. Deze foto heb ik altijd leuk gevonden.

Al sinds afgelopen zomer, volgt kleinzoon van 3,5 jaar mijn voetsporen.
Gek op een camera.

Mijn ‘eerste digitale’ uit 2004, mag hij gebruiken
en kijk….. Hij kan het echt.

Vind ik zo grappig om te zien.
Later gistermiddag kreeg ik zelfs instructies…. 😉  Kijk eens heel boos……nu met je mond open…. Uiteraard deed ik dat braaf. Dikke pret en onder de indruk van een ‘super boos kijkende oma’ op de foto.

Het plezier van het digitale tijdperk….. zonder kosten klikt hij 88 foto’s weg 😉 Sommige gelukt, sommige onbewust heel creatief, maar natuurlijk ook gewoon de grond, de weg, het tafelblad, de duplo blokjes.

Onze voetstappen! I love it 😜