Willeke's homepage

Vergeet niet het geluid aan te zetten (klik in het filmpje)

Geen po(o)t om op te staan!

Ieder jaar maak ik een Albelli fotoboek
van/voor onze kleinzoon en
ook dit jaar zie je hem,
gedurende de loop der maanden,
verder groeien/ontwikkelen.

Natuurlijk vanaf nu, ook een boek voor onze kleindochter.

Ze zijn beiden binnen.
Echt enig geworden!

De eerste foto’s zitten al weer in de boeken van 2020  (zo’n leuk klusje 😊)

Vandaag bestaat mijn blog precies 12,5 jaar.

Op 7-7-’07 had ik zomervakantie en bleef thuis.
Het regende, regende en regende…
dus heel veel anders dan ‘binnen blijven’, zat er niet in.
Het hele huis had ik inmiddels doorgewerkt,
het koper gepoetst en zelfs de zolder ‘uitgemest’…
Op dat moment, geen quiltje onder handen,
want daar wilde ik bewust mee starten
op de najaars midweek van Quiltershome.

De meeste quilt-contacten verliepen via het prikbord
van quilten startpagina.nl,
een voor mij totaal nieuw medium in die tijd.
Oh wat vond ik het leuk om als solo-quiltster,
regelmatig contact te hebben met andere quiltsters.
Patronen en foto’s van resultaten werden uitgewisseld,
vragen gesteld en beantwoord.
Daar maakte ik voor het eerst kennis met het fenomeen weblog.

Toch was ik in die tijd een beetje huiverig.
Had geen idee hoe het allemaal werkte.
Uiteindelijk sprong ik in het diepe.
(Eigenlijk dus uit pure verveling 😉  )
Heel veel hulp kreeg ik van collega-bloggers.
(Quilters zijn delers, hè?)
Al doende leerden we elkaar hoe alles werkte.
Wat is een widget? plug in?…hoe zet je er een foto op?
Hoe verander je een kopfoto? Je lay-out.
Een link naar een ander blog, met een foto erbij?
Ik zat toen bij web-log.nl (dat ging enkele jaren later, in 2011?, ter zielen)
en veel zaten bij blogspot.com.
Later kon ik anderen weer helpen met het opzetten van een eigen blog.
Heel erg leuk en met verschillende van hen heb ik nog steeds contact.

Vanaf het begin was mijn doel om iedere dag iets te posten.
Dat komt neer op één of meer foto’s met weinig tekst.
(Ik bedacht mij net, dat er weinig posts te vinden zijn,
met zo veel tekst als vandaag 😉 )
Elke dag posten is mij, op 2 keer na, gelukt.
Het zit inmiddels n.l. helemaal ‘in mijn systeem’.

Afgelopen jaren zijn ook verschillende bloggers gestopt,
door gebrek aan tijd, inspiratie, ziekte of gewoon geen zin meer in.
Gelukkig zijn er nog veel, uit de eerste periode, die volhouden.
Shirley (zelfs uit 2005) Annelies, Inge, Katrien…. allemaal van het eerste uur.
Je kunt ze vinden aan de rechterkant onder de ‘Tag-wolk’
Op verschillende blogs zie je wel staan dat 2011 de startdatum is,
maar die waren dan waarschijnlijk, net als ik, de dupe
van het verdwijnen van web-log.nl.
Ik heb toen, met veel moeite, getracht om alle ‘belangrijke’ posts
van web-log.nl  in dit blog te importeren.
Het blijkt dus wel heel belangrijk om regelmatig
de inhoud van je blog ‘op te slaan’.

Per maand schrap ik ook weer verschillende posts,
geslaagde foto’s verplaats ik naar het betreffende fotoalbum,
te vinden, boven in de balk.

WordPress bevalt mij tot nu toe prima.
Ook over mijn provider (goedkopewebhoster.nl) ben ik heel tevreden.

Helaas lukt het mij de laatste jaren niet meer
om reacties achter te laten op blogspot.com.
Heel erg bijzonder en ik kom er niet achter waarom het niet werkt.
Heb wel een google account dus….???
Dus medebloggers….. dat je nooit iets van mij ziet staan,
wil niet zeggen dat ik nooit kijk hoor.

Ja, ik heb er wel wat mee.
Kerstkaartjes zo wie zo….
ik stuur ze al 45 jaar.
De laatste jaren eigenlijk altijd zelfgemaakte…

Dit keer had ik echter niet veel inspiratie….
2019 bleek een roerig jaartje en
daarbij hebben we natuurlijk inmiddels
ook al heel wat ‘afgeprutst’. 😉

Tussen alle gekregen zelfgemaakte kaarten,
die ik in twee flinke dozen bewaar…
ben ik eens even gaan zoeken of
daar ook nog wat ‘oude van ons’ tussen zaten…..

en ja, ik vond nog wat.

1984 : ontwerp en druk door Ton

1985: ©Ton

1992: nu was het mijn beurt.

1995:

1996: © Ton

1998: © Willeke

1999: dochterlief mocht model staan.(ze liep bruidsmode-shows)  ©ton

2000: ©Ton

2001: © Ton

2002: © Ton

2004: © ondergetekende ontdekt ook photoshop 😉

2005: © Willeke

2006: © Willeke

2007: ©Willeke

2008: © Willeke

2009: © Willeke

2010: © Willeke

2011: de Quilt is van mij (maar met kaarten van het quiltersgilde)


2012: © Willeke

2013: © Willeke

2014; © Ton


2015; © Willeke

2016; © Ton


2017; © Willeke

2018 en tot slot….

2019!
Dit was alles wat ik kon vinden….

Ik merk dat veel mensen zijn gestopt,
met het sturen van kaarten.
Ook gaat er veel digitaal…
dus misschien stop ik, eind dit jaar, ook wel.
(De huidige prijs van de postzegels nodigt ook bepaald niet uit.)
We zullen zien hoe het loopt.

Nogmaals wens ik jullie
een heel goed en vooral gezond nieuwjaar!

De afgelopen dagen,

kreeg ik nog wat

leuke zelfgemaakte kaarten binnen.

Ook ik heb ferm gesnoeid in mijn kerstkaartenlijst.
met deze tarieven bij Post.nl, gaat de lol er wel een beetje af.
Dus iedereen die dit jaar geen persoonlijk kaartje heeft ontvangen…….
De allerbeste wensen zijn zeker ook voor jou bedoeld.

De afgelopen tijd

hebben we

weer verschillende

mooie

zelfgemaakte

kaarten gekregen.

Tynke is zo jullie weten super creatief.

Ik heb al vaker wat kerstspullen van haar laten zien.

Nu was het ook weer erg genieten, zoals van deze engeltjes

en….. deze kerstballen zijn nieuw dit jaar
gemarmerd met nagellak in water.
Schitterend niet?

Met Loes, Nynke en Tynke natuurlijk weer gebridged.

Vandaag ga ik de kerstboom opzetten.
de rest van de kamer is al in kerststemming.

Ook Moos en Mooske hebben een plekje gekregen.

Ik was ze eigenlijk een beetje vergeten,
na een jaar in de ‘Kerst-kast’ op zolder, grinnik.

Vind ze nog steeds érg leuk!

De afgelopen week was ‘het weer’ over het algemeen Pet!
Echt de donkere dagen voor kerst.
Mistig, koud, regen, wind….
geen zin om met de camera op pad te gaan.
Als er niet hoefde worden opgepast,
(toch zeker 2-3 keer per week)
was ik vooral binnenshuis bezig.
Zaterdag was het gelukkig wel heerlijk droog….
dus… er komen weer nieuwe foto’s 😉

Zoals jullie weten, is mijn fotografeer-hobby
niet van de laatste jaren….
die afwijking heb ik altijd al gehad.

Toen dochterlief, op 22 jarige leeftijd, op zichzelf ging wonen,
was ik met ‘haar’ 30ste fotoboek bezig.

Alles natuurlijk analoog gekiekt,
met een half automaat spiegelreflex van Foto Quelle uit 1980.
(In 2003 kreeg ik mijn eerste digitale compact-cameraatje,
waar kleinzoon nu mee mag kieken.)
Alle afgedrukte foto’s, in Hema fotoplakboeken.
De stapels liggen nog steeds hier in huis.

De kwaliteit van de foto’s is duidelijk veel minder,
dan die ik nu kan maken,
met mijn huidige camera en véél betere lenzen,
maar de herinneringen zijn zeker de moeite waard
om bewaard te worden.

Ik merk ook, dat de kwaliteit van het fotopapier achteruit loopt.
Sommige zijn erg ‘oranje’ geworden.
Die boeken nemen daarbij veel ruimte in
dus is het handiger om ze digitaal op te slaan.

Eerst dacht ik er over, om ze allemaal te scannen,
maar ik heb gemerkt dat ‘een foto maken’, met mijn telefoon…
daarna de eventuele beschadigingen wegwerken met photoshop…
net zo’n goed resultaat geeft én het werkt een stuk sneller.
Al met al is het toch een tijdrovend klusje.
Inmiddels heb ik de eerste 12 boeken gedaan.

Voor mijn 2 kleinkinderen maak ik ieder jaar een Albelli fotoboek,
120 bladzijden, met álle leuke foto’s door het hele jaar heen.
Heerlijk om later weer door te bladeren.
Zij veranderen op deze leeftijd zo enorm snel.

Misschien maak ik met deze oude foto’s ook wel een
nieuw fotoboek….. daar ben ik nog niet over uit.

Alles is nu wel gemakkelijk per jaar terug te vinden,
en opgeslagen op een externe harde schijf.

Mijn 90 jarige vriendin Rini stuurt een klein groepje
familie en vrienden iedere maandag
een spreuk, die tot nadenken dwingt.

Deze spreuk wordt, zo je ziet, door haar
op de laptop, mooi opgeleukt,
met een eigen foto (hier eentje die zij maakte op op Texel)
Sinds zij revalideert na een hersenbloeding,
kost het haar logischerwijs wel véél meer inspanning.

Haar manlief stuurde mij deze foto,
die hij met de Ipad heeft gemaakt.
Ook haar weblog (klik op haar naam) houdt ze af en toe nog bij.

Petje af voor Rini en haar man,
dat mag duidelijk zijn.
RESPECT!!!

Er was veel werk te zien van

Behalve

deze ‘aangeklede’ schaatsen,

maakt zij ook deze

erg leuke schilderijen

(rond € 600,-)