Willeke's homepage

Gistermiddag ging ik na de lunch
even een stukje fietsen.

Het was boven de 30 graden,
dus heerlijk ‘fietsweer’
(zeker op mijn e-bike-je’)
Wat woon ik toch in een fijne omgeving.

Er is niet zo veel voor nodig om je ‘op vakantie’ te voelen.

In IJlst werd gisteren de ‘Overtuinen-fair’ gehouden.
Inmiddels voor het 10e jaar.
Voor € 2,50 mag je er over lopen en
leuke of lekkere dingetjes kopen.

(het opgehaalde geld gaat naar een lokaal ‘goed doel’)
Ieder ‘Overtuintje’ is een winkeltje.
Er staan er rond de 50.

Vroeger werd een overtuin als ‘bleek’ gebruikt.

Deze dame demonstreerde,
het wassen op de ouderwetse manier.
Tanja en ik konden ons dat nog wel herinneren,
vanuit onze vroege jeugd.

Ook trof ik voormalig-collega Peter,

Nee niet deze…..

déze!

Die met zijn stand het Antonius-ziekenhuis vertegenwoordigde
en de zorg voor AED’s aan de man/vrouw bracht.

Op de terugweg toch even controleren of
de ijsjes-winkel ‘Noccia ijs en koffie’,
zo goed is, als Tanja mij wil doen geloven.

Nou, jullie kunnen van mij aannemen……

ECHT wel!!!!
Daar kom ik heus nog wel een keer of wat terug, deze zomer!

Tussen 1e en 2e kerstdag is schoonmama gevallen.
arm/schouder gebroken, dus veel pijn.
Echt héél erg jammer!

Op mijn dagelijkse gang naar de Ielânen,
gisteren toch een mooie weerschijn

van het zonnetje gespot.

Het concertbezoek zondag bliezen we af,
doordat manlief helaas werd geveld,
door een fikse verkoudheid met de nodige hoestbuien.

Het weer was prachtig, zonde om er niks mee te doen!
Een appje naar Tanja,
om te vragen of ze zin had om te fietsen,
werd positief beantwoord. Há leuk!

Daar ging ik, óp naar IJlst,

waar een zeilwedstrijd gaande was.

Haar fiets stond al start-klaar.

Samen over, soms smalle,

kronkelige fietspaden

door het mooie Friese land.

Af en toe afstappend voor een foto,

van een mooi plaatje;
een Buizerd,

of een Torenvalk

We belandde uiteindelijk in Workum,
waar we onder het genot van een ijsje,

even genoten van de drukte op ‘de Merke’.

Met de wind in de rug,

waren we weer

mooi op tijd thuis.

Het was absoluut een middag met een gouden randje!
Toch Tanja?  😉

Epemastate:

Op een zonnige zondag, lekker lopen in de buurt.
Zo kwam ik ook  bij Epemastate.
Ik had geen idee,
dat je daar ook zo maar het park in mag lopen.
Op een paar wandelaars na, kwam ik niemand tegen.

Het grote toegangshek en de lindelaan van Epemastate vallen meteen op.

De lange oprijlaan leidt over de gracht

naar een poortgebouw uit 1652,

dat toegang biedt tot het State terrein.

Hier ligt de state met koetshuis,

omgeven door een, deels door L.P. Roodbaard ontworpen, park.

In de 17e eeuw stond hier een gebouw
dat vanaf 1652 door drie generaties Burmania,
een grietmannengeslacht,
werd bewoond.

De state bestond uit een hoofdgebouw,
geflankeerd door enkele vleugels.

De voorgevel met een geveltop,
kruisvensters en een ingang met een bordes

werd later meerdere keren verbouwd.

Vanaf 1746 vormde Epemastate het bezit van de familie Rengers.
In 1822 vond een verbouwing plaats
onder toezicht van B.W. van Welderen baron Rengers,
waarbij de vleugels verdwenen en een nieuw koetshuis werd gebouwd.

Het hoofdgebouw kreeg een neo-classicistisch uiterlijk
met twee verdiepingen onder een schildkap.
De ingang met trapbordes bleef.

In 1878 werden de state en het koetshuis onder één kap gebracht.
In opdracht van W.J. van Welderen baron Rengers
werd in 1894 het huis ingrijpend verbouwd.

Voor- en linkergevel werden geheel vernieuwd.
Architect Jurriaan Kok uit Den Haag
maakte het ontwerp hiervoor in neo-renaissance stijl.

Epemastate heeft een fraaie inrichting
met een collectie familieportretten van bekende Friese meesters.
De state is in familiebezit en is toegankelijk voor de bezoeker.
Hiervoor moet men een telefonische afspraak maken.

De tuin:

Het landgoed Epemastate heeft nog zijn oude structuur.

De state met koetshuis is omgeven door een,

deels door tuinarchitect L.P. Roodbaard ontworpen, park.

Tekst met dank aan www.statenstinzen.nl

Gewoon onderweg lekker struinen,
in de buurt van Sneek.

Van dit plaatje word ik écht blij!

Ter ere van Culturele Europese hoofdstad,
wat natuurlijk over Leeuwarden gaat,
moest er iets speciaals gebeuren in Friesland.

Als je aan de gemiddelde Nederlander vraagt,
waar denk je aan bij ‘Friesland’
is meestal het eerste wat gezegd wordt…
de Elfstedentocht.

Een groep werd opgericht, om te brainstormen
onder leiding van kunstcritica Anna Tilroe.
Het moest dus iets worden met water
en elf steden.
Het werden fonteinen,
ontworpen door internationale kunstenaars.
(persoonlijk had ik dat liever
de Friese kunstenaars gegund,
maar mij werd natuurlijk niks gevraagd)

De gemeente Súd West Fryslân
mocht er 5 aanschaffen (en onderhouden)
het mag wat kosten….

Vanaf nu spuwen twee leeuwen water in Workum

(De Woeste Leeuwen van Cornelia Parker)

Een carnavaleske kabeljauw-kop in Stavoren

(de Vis van Mark Dion)

Bolsward kreeg deze Vleermuis

(Johan Creten)

Een walvis in de haven van Harlingen

(Jennifer Allora en Guillermo Calzadilla)

Twee vogelbekjes spuiten water

op een levensboom in Hindeloopen.
(Flora en Fauna van Shen Yuan)

De twee metershoge witte kinderkopjes in Leeuwarden

(Love, Jaume Plensa)

Onsterfelijke Bloemen in IJlst

(Rikka van Shinji Ohmaki)

een goudkleurige Oortwolk in Franeker

(Jean-Michel Othoniel)

De ronddraaiende Fontein van Fortuna in Sneek

(Stephan Balkenhol)

Kievit in Sloten

(Lucy en Jorge Orta).

De IJs fontein in Dokkum is nog steeds niet klaar.

Als ludiek protest tegen
het inhuren van buitenlandse kunstenaars
voor de elf Friese fonteinen,
ontwierp het theater- en kunstenaarscollectief
De Paupers uit Workum een eigen fontein.

De acht meter hoge fontein van Jan Lul
bestaat uit ruim 200 penissen, met in het hart een openbaar toilet.
Als mensen daar gaan plassen, gaat de fontein spuiten.

Via crowdfunding werd een bedrag van 60.000 euro opgehaald.

De ‘piemelfontein’ is mobiel en gaat op reis
langs Friese steden en dorpen

met daaromheen het toneelstuk Dy lul van mij.
Het wordt omschreven als kritisch theater
„met een dwarse kijk op de mienskip”.

Inmiddels is het jullie wel bekend dat Leeuwarden
de Europese Culturele hoofdstad van 2018 is.

Op weg naar het Fries museum,

kwamen we deze straattekeningen tegen,

Schitterend gedaan he?

Alles in het kader van Escher!

Vriendin Tanja won in de Bank-giroloterij
8 kaartjes voor de Escher tentoonstelling

in het Fries Museum.
Haar gezin bestaat uit 6,
zodoende mochten Wietske en ik gisteren mee op de 2 overgebleven kaartjes.
Dat was toch echt boffen!!!!
(de tentoonstelling stond n.l. al op ons verlanglijstje)

Een heel verzorgde dag: met koffie mét…

Het programma:
*Een rondleiding langs de highlights;
*Introductielezing ‘ Escher op reis’
*Phantom Limb: Art beyond Escher
*Workshop optische illusies tekenen.

Wij hebben deze onderdelen wat door elkaar gegooid.
Eerst de lezing, toen Phantom Limb;
Escher (joh, wat heeft die man veel en
vooral prachtig gedetailleerd werk gemaakt),
als afsluiting de rondleiding langs de highlights
van de permanente tentoonstelling van het museum.
De tekenworkshop hebben Wietske en ik overgeslagen.

Gezellig geluncht met Tanja…..
dikke pret als ik weer eens met mijn cameraatje aan kom,
als de eerste hap net in de mond is gestopt.

We hadden er enorm veel zin in en
het bleek ook echt de moeite waard.

Terwijl we binnen waren regende het pijpenstelen,
maar toen we terug naar de auto liepen was het droog!
Dikke mazzel dus weer.

Dank je wel Tanja!!!!! Het was een leuke leerzame dag!

Al toerend op mijn nieuwe e-fietsie,
kom ik wat verder

dan de hele naaste omgeving van Sneek.

Wat vind ik dit toch

een geweldige maand.

Kijk toch hoe mooi Friesland is

Een koppeltje Reeën,
gewoon in de wei, vlakbij de rand van Sneek.

Het fluitenkruid staat te stralen,

langs de oude rondweg!
Mooi mooi mooi!
(ik kan er geen genoeg van krijgen)

Ze hebben hun beste tijd al weer een beetje gehad,

de Gele lissen langs de waterkant.
Maar deze is nog prachtig!

Gisteravond hadden we afgesproken
het bridgen te oefenen, met hulp van ‘een juf’.
Het mocht bij Tynke,
maar ik zou weer voor de koekies zorgen 😉
Dus…. ‘een doel in het leven’, om de stad in te gaan.
Natuurlijk zonder camera.

Dan valt mijn oog weer op van alles…

Bijna kunst,

wat je tegen komt bij het station.

Maar ook op de terugweg,

was het erg genieten!

Gelukkig dan, dat er een camera op mijn telefoon zit.

Voor dat we ‘s avonds met het bridgen begonnen,
keken Loes (juf) en Nynke (mede leerling)
met verbazing naar de quilts die Tynke op de bank had liggen.

De Oh’s en Ah’s waren niet van de lucht.
Het was hun eerste kennismaking met het fenomeen ‘Quilt’

Tot genoegen van Wietske 😉

Ze hadden geen idee!!!!
Het werd een hele gezellige/nuttige oefen avond.
Leuk, leuk, leuk!

Niet zo scherp….

wel mooi zo’n Buizerd.

Zondag was ik lekker vrij.
(na een drukke dienst op zaterdagavond)
Buienradar voorspelde dat
het ‘s middags droog zou blijven.

Dus hup op de fiets, richting IJlst…
Camera mee en

lekker rondkijken en foto’s maken.
In het oosten was de lucht nog wel licht,
maar aan de westkant…

pakten donkere wolken zich samen.
Ik fietste echter gewoon door.
Wat in mij kop zit,
zit tenslotte nog steeds niet ergens anders…
(regenjas in de fietstas dus… 😉 )

Onderweg spotte ik deze koeien met
echt kudden-gedrag…
één dame neemt een slokje slootwater en  prompt volgen er meer.
Prachtig om te zien.

Aan de linker kant van de weg,
zag ik een zwart ‘dingetje’ in het groene gras…
Even gestopt om beter te bekijken…
Het bleek geen vogel maar
een kattenbeest op jacht!

Nog even bij het zwanengezin langs gefietst…

Mama Zwaan zit nog steeds op de eieren. Geen kuikens gezien.
Een heerlijke middag!
Al met al kwam ik er met een paar regendrupjes vanaf
en was ik voor het echt ging regenen allang weer binnen.
Man, wat is dit toch een geweldige tijd van het jaar!