Willeke's homepage

Zo heerlijk, dat terras-weer
Dan zit je zo maar met je vriendinnetje

te genieten van het weer en de thee mét….

Het was gisteren weer eens: Plan B.
De bedoeling was dat manlief en ik
naar Landgoed Hoenderdaell zouden afreizen,
voor een dagje ‘beestjes kieken’,
maar de computer van de Renault
stond ‘op zwart’ dus het werd
een ochtendje garage.
Na de up-date,
was het eigenlijk te laat….
Het zonnetje scheen, dus dan maar de stad in,
waar ik leuk ben geslaagd bij Blom-Mode

voor 2  skinny zomer broeken….
(ik ben wat kilo’s kwijt)

Toen kwam ik Caty tegen op de Oosterdijk…

Binnengewipt bij de HEMA,

voor een broodje; Cappuccino én lekker bij-kletsen.
Altijd weer leuk!

Hoe ‘verdien’ je een doos bonbons? 😉

Door voor een vriendinnetje

een quiltje in elkaar te zetten en te quilten.

Nu kan hij mee naar Soest in Mei!
Dank je wel Wietske!  Hartstikke lief en lekker!

Wat heb ik toch een lieve vriendinnetjes…
Kijk nou, hoeveel leuke kaartjes

wij als opa en oma mochten krijgen!
Heel erg bedankt!

Gisteravond gingen Caty en ik eerst samen uit eten,
voor we naar de voorstelling ‘Situatie gewijzigd’
van Theo Maassen gingen.

Het was al weer een tijdje geleden,
dat we dat samen deden.
Het ‘uit eten’ dan he?
We kozen dit keer voor ‘Brasserie de Koperen Kees’.

Onze hoofdgerechten waren heerlijk!

Caty ging voor de vis,

ik voor de Tournedos.

Zonder voorgerecht, was er ook nog ruimte voor een toetje.

Dit was de chef special, koffie ijs met een chutney
(dat laatste was niet echt mijn smaak).
Toch leuk om een keer te proberen.

Daarna door naar Theo, die trouwens tegelijk met ons daar zat te eten.
We hebben hem netjes met rust gelaten hoor.
Ik ben niet van de selfies mèt….

In het theater aangekomen viel het ons op dat het publiek,
een stuk jonger was dan anders en uitzonderlijk veel mannen. 😉

Theo Maassen is wit, man en hetero.
In ‘situatie gewijzigd’ vertelt hij nog een keer zijn kant van het verhaal.
Je hoort een hilarisch, maar eveneens ongemakkelijk monoloog
over de opkomst en ondergang van de witte man.

De hele zaal bulderden van het lachen. Caty en ik deden hard mee.

Via de TV show van Ivo Niehe,
zijn wij al jaren fan van het werk van Evert Thielen.

Nu is er in het Limburgs Museum,

een grote tentoonstelling van zijn werk.

Wietske en ik reisden gisteren dus af richting Venlo.
Zo’n (2x) 225 km, met onderweg regen, zon, hagel en sneeuw,

soms een regenboog (iets te laat met het maken van de foto)
en héél véél wind

In het museum was het erg druk.
Gelukkig had Wietske al voor e-tickets gezorgd,
dat scheelde lang in de rij staan.

De tentoonstelling is prachtig en

echt de moeite waard om te gaan zien.

Hij is er nog tot 5 Mei 2019.

Misschien is het door de weeks iets rustiger?
Het was af en toe dringen om goed te kunnen kijken.

Even een pauze ingelast voor de lunch.

Heerlijk broodje zalm, met een koel alcoholvrij biertje.

Toen weer terug naar de expositie.

Waar de grote ‘meer-luiken’ werden geopend.

Tevreden gingen we weer naar huis.
(tikkie jammer dat het zo druk was,
anders waren we nog even langer gebleven.)

In Sneek schoven we aan bij ‘Stoof’,

voor hun proeverij.
Oh het was weer heerlijk; één vis en 3 vlees.
Een Thais, Fries en Limburgs stoofje (hoe bestaat het)

afgetopt met een toetje (voor mij)
Waarop Wietske mij min of meer naar huis kon ‘rollen’.
Wauw! Wat een fijne dag was dit.
Dank je wel Wiets!

Wat een verrassing…
Gisteren ontving ik van Rini
een dik pak met quilt-boeken.

Wat ontzettend lief! Dank je wel!
Ik ga er lekker in bladeren en
welke ik al heb,
schuif ik door naar quilt-vriendinnetjes.

Wietske haar quilt had alleen nog een biesje nodig.
Dan was hij helemaal af, dus….

een gezellig klusje tijdens haar werk-pauze.
Mooi!!!
Kan hij in Mei mee naar de midweek!

Gistermiddag munt-thee gedronken mét monchou-taart!

bij de jarige Jeanne!
We zijn nu weer even oud, grinnik.
Enorm genoten van het bijkletsen.
(helaas was mijn ‘foto’ hand niet erg stabiel)

Tjonge, wat waren Caty en ik onder de indruk,
van de theatershow die Karin Bloemen gaf, gisteravond hier in Sneek.

Wát een vakvrouw, wát een dijk van een stem en wát een uithoudingsvermogen.
Wat een perfect uitgesproken talen en dialecten!
Tussendoor ook nog heerlijk gelachen.
De band speelde fantastisch,
zonder dat ze de kans kregen om het geluid van Karin te overstemmen.
(dat hebben we bij andere performers wel anders meegemaakt)

Het was helemaal top, we ging blij naar huis.

Gisteren mochten Wietske en ik
mee op Tanja’s gewonnen kaartjes,
naar het Fries Museum,

voor Rembrandt

en Saskia,

Liefde in de Gouden Eeuw.

Na een petit fours-je en een kopje koffie,
werd er een lezing gegeven.

Ik had te laat in de gaten,
dat het niet over bovenstaand onderwerp ging,
maar over werk van Eric van Hove.
Eric heeft alle metalen onderdelen
van b.v. een vliegtuigpropeller, bromfiets, versnellingsbak en
de motor van een hakselaar, na laten maken door
Marokkaanse kunstenaars en vaklieden
in ‘andere materialen’ (hout, gips, zilver, keramiek, parelmoer etc)
Hierna alles gemonteerd zoals het origineel.

Zoals ik het hier neerschrijf, klinkt het best wel leuk en
het zag er ook mooi uit…. maar om het nu ‘Kunst’ te noemen?
(en er zó veel geld voor te betalen?)
Eerlijk is eerlijk, juist door de lezing, ging het mij tegen staan,
terwijl als ik, zonder vooroordeel, was binnen gestapt,
het best had kunnen waarderen.
(hahaha géén foto’s)

Inmiddels was het één uur, dus

tijd voor de lunch met z’n drietjes.
(nr.3 maakte de foto 😉  )

De tentoonstelling over de Gouden Eeuw,

vond ik wél de moeite waard.
Kan ook bijna niet anders he?

In 1634 trouwt Rembrandt van Rijn met Saskia Uylenburgh
in het Friese Sint Annaparochie.
Zij de dochter van een Friese rechter,
hij een succesvol schilder.
Na de bruiloft verhuist het koppel naar Amsterdam,
waar Rembrandt zijn atelier heeft.
Daar staat Saskia vaak model voor zijn tekeningen en etsen.
In Amsterdam krijgt het stel vier kinderen,
waarvan de eerste drie in de wieg sterven.
De jongste, Titus, blijft wel in leven.
Het gezinsgeluk is van korte duur.
Acht maanden na de geboorte van Titus overlijdt Saskia
op 29-jarige leeftijd in Amsterdam.

Dit schilderij heeft hij na haar dood af gemaakt.

Tja veel geleerd over de tijd van toen….
vroeger was duidelijk niet persé alles beter!
Een huwelijk uit liefde kwam weinig voor.
Meestal ging het om samenvoegen van ‘de juiste partijen’
Status, rijkdom, stamboom en nakomelingen.

Gisteren gingen Tynke, Wietske en ik

toch nog onverwachts naar de handwerkbeurs in Zwolle.

Altijd leuk, zo’n dagje rondneuzen.

Er werden workshops gehouden,

in van alles en nog wat. (met wisselende belangstelling)

Je komt zo maar eens ‘een bekende’ tegen….. nietwaar Reny en Tanja?

zoekt een leuke bijtring voor een kleinkind…

of loopt tegen een wel heel bekend patroontje aan,

wordt op slag verliefd (maar laat ze netjes staan/zitten),

en kijkt je ogen uit!

Mijn aankopen waren ondanks het vele aanbod, heel bescheiden.
Een lapje en een doosje geinige quiltspelden.

In Sneek aangekomen kozen we voor een relatief nieuw restaurantje….

‘Himalaya’
Ik was niet bekend met de Nepalese keuken,
maar zo jullie zien was  het dik in orde.
Zeker de moeite waard om nog eens terug te komen.

Jopie en ik hebben een projectje afgerond
daarvoor ‘moesten’ we
nodig een nabespreking houden….

hoe erg is dat, onder het genot van? 😉

Het was gisteren droevig gesteld met het weer.
Miezer-buitjes en echte regen wisselden elkaar af.
Jeanne nodigde mij uit

om even bij te kletsen.

Natuurlijk op ons favoriete stekkie,
ter verhoging van de ‘algehele stemming’.
Dat lukte hiermee wel hoor!

Had ze ook nog roosjes voor mij meegenomen.

Tjonge, lief hoor!
Dank je wel, Jeanne.