Willeke's homepage

Gisteren mochten Wietske en ik
mee op Tanja’s gewonnen kaartjes,
naar het Fries Museum,

voor Rembrandt

en Saskia,

Liefde in de Gouden Eeuw.

Na een petit fours-je en een kopje koffie,
werd er een lezing gegeven.

Ik had te laat in de gaten,
dat het niet over bovenstaand onderwerp ging,
maar over werk van Eric van Hove.
Eric heeft alle metalen onderdelen
van b.v. een vliegtuigpropeller, bromfiets, versnellingsbak en
de motor van een hakselaar, na laten maken door
Marokkaanse kunstenaars en vaklieden
in ‘andere materialen’ (hout, gips, zilver, keramiek, parelmoer etc)
Hierna alles gemonteerd zoals het origineel.

Zoals ik het hier neerschrijf, klinkt het best wel leuk en
het zag er ook mooi uit…. maar om het nu ‘Kunst’ te noemen?
(en er zó veel geld voor te betalen?)
Eerlijk is eerlijk, juist door de lezing, ging het mij tegen staan,
terwijl als ik, zonder vooroordeel, was binnen gestapt,
het best had kunnen waarderen.
(hahaha géén foto’s)

Inmiddels was het één uur, dus

tijd voor de lunch met z’n drietjes.
(nr.3 maakte de foto 😉  )

De tentoonstelling over de Gouden Eeuw,

vond ik wél de moeite waard.
Kan ook bijna niet anders he?

In 1634 trouwt Rembrandt van Rijn met Saskia Uylenburgh
in het Friese Sint Annaparochie.
Zij de dochter van een Friese rechter,
hij een succesvol schilder.
Na de bruiloft verhuist het koppel naar Amsterdam,
waar Rembrandt zijn atelier heeft.
Daar staat Saskia vaak model voor zijn tekeningen en etsen.
In Amsterdam krijgt het stel vier kinderen,
waarvan de eerste drie in de wieg sterven.
De jongste, Titus, blijft wel in leven.
Het gezinsgeluk is van korte duur.
Acht maanden na de geboorte van Titus overlijdt Saskia
op 29-jarige leeftijd in Amsterdam.

Dit schilderij heeft hij na haar dood af gemaakt.

Tja veel geleerd over de tijd van toen….
vroeger was duidelijk niet persé alles beter!
Een huwelijk uit liefde kwam weinig voor.
Meestal ging het om samenvoegen van ‘de juiste partijen’
Status, rijkdom, stamboom en nakomelingen.

Gisteren gingen Tynke, Wietske en ik

toch nog onverwachts naar de handwerkbeurs in Zwolle.

Altijd leuk, zo’n dagje rondneuzen.

Er werden workshops gehouden,

in van alles en nog wat. (met wisselende belangstelling)

Je komt zo maar eens ‘een bekende’ tegen….. nietwaar Reny en Tanja?

zoekt een leuke bijtring voor een kleinkind…

of loopt tegen een wel heel bekend patroontje aan,

wordt op slag verliefd (maar laat ze netjes staan/zitten),

en kijkt je ogen uit!

Mijn aankopen waren ondanks het vele aanbod, heel bescheiden.
Een lapje en een doosje geinige quiltspelden.

In Sneek aangekomen kozen we voor een relatief nieuw restaurantje….

‘Himalaya’
Ik was niet bekend met de Nepalese keuken,
maar zo jullie zien was  het dik in orde.
Zeker de moeite waard om nog eens terug te komen.

Jopie en ik hebben een projectje afgerond
daarvoor ‘moesten’ we
nodig een nabespreking houden….

hoe erg is dat, onder het genot van? 😉

Het was gisteren droevig gesteld met het weer.
Miezer-buitjes en echte regen wisselden elkaar af.
Jeanne nodigde mij uit

om even bij te kletsen.

Natuurlijk op ons favoriete stekkie,
ter verhoging van de ‘algehele stemming’.
Dat lukte hiermee wel hoor!

Had ze ook nog roosjes voor mij meegenomen.

Tjonge, lief hoor!
Dank je wel, Jeanne.

2 keer viel er deze week een pakje op de mat…

Links een kleurrijke map uit het Mauritshuis,
met een Vaas met bloemen van Jan D. de Heem
en rechts een etui (met tas) met een geborduurde hippe fotografe.
Rini en Cuny hartelijk bedankt.
Erg lief van jullie!

Gisteravond gingen Caty en ik naar het Theater Sneek voor…

Brigitte Kaandorp.

Wat een geweldige show! Tranen gelachen!
Ook nog een prachtig gevoelig lied,
waarbij je een speld kon horen vallen in de uitverkochte zaal.

We hebben echt enorm genoten!
Een aanrader!

Een zéér geslaagd ‘plan B’

Wietske en ik zouden naar het Fries museum gaan,
maar Tanja nodigde ons uit om later, op gewonnen kaartjes,
met háár mee te gaan. Hartstikke leuk natuurlijk.

Wat nu te doen?
Wietske vond ‘het Groninger Museum – Chihuli’

Ik had geen idéé!

Hij bleek een glaskunstenaar.

Dat was smullen

wat een feest aan kleuren,
deze bloemen zijn speciaal voor de expositie gemaakt,

in het ‘trappenhuis’ (gekiekt door Wietske)

Na wat Oh’s en Ah’s zegen wij neer in het restaurant,

voor een heerlijke lunch.

Voldaan vervolgden we daarna ons pad.

Zie hier boven ‘het plan’

met dit resultaat.

Wat een feest aan  kleuren….

en kijk….. er is op mij gerekend 😉

Zo jullie zien was de belichting ook heel knap gedaan.

Het was een feest om naar te kijken.

Verrassend….

Ik heb nog veel meer foto’s gemaakt,
Maar ik zou zeggen ….
de tentoonstelling is tot zondag 5 Mei;
ga zelf eens kijken en genieten.

In de museumwinkel waren kleine bloemen te koop,
(zoals die in het trappenhuis te zien waren)
mooi van kleur maar € 7000,- p.st.

Laat ik dat nu nèt niet bij mij hebben.  😉

Wij gingen tevreden de kou weer in…..
terug naar Sneek.

Het was echt een top-middag!

en zo zaten Jeanne en ik gistermiddag
zomaar  even
tussen de boodschappen door
achter een beker chocolademelk

met slagroom!

Heerlijk! Hema 😜

Gisterochtend, het weer is druilerig,
maar dan wordt er aangebeld.
De bloemenman uit IJlst….

Kijk nou toch wat een beeldig boeket!
met een prachtige bon en een vrolijk kaartje!
Wat voel ik mij verwend!
Dank je wel Tanja!

Gossie, wat ben ik zaterdag verwend.
(Ik ben nog aan het nagenieten)

Manlief had deze mooie bos voor mij gehaald.

Heel veel ‘echte’ kaarten maakten het heel feestelijk.
Superleuk!

Ook Rini had een mooie bos laten bezorgen.

Eigenlijk mag niemand een cadeautje voor mij meebrengen,
dat weten mijn vriendinnen heus wel,
maar sommige waren toch een beetje ‘stout’ geweest.
(op de foto ontbreekt nog een bol.com bon)

Wel ben ik helemaal blij met al mijn cadeautjes hoor.
Echt hartstikke lief!

Heel bijzonder vond ik ook
deze broche die Tynke voor mij had gemaakt…

Is hij niet schitterend?
Prachtig op iets zwarts of blauws…….
Helemaal ‘moi’        😀

Allemaal enorm bedankt!

Omdat 65 toch wel een mijlpaaltje is,
ging ik gisteravond
met mijn 7 vriendinnetjes
(Coralia is helaas op Curaçao)
uit eten bij

Hier mag je
steeds 2 gerechtjes op de kaart aan kruizen,
die je dan heerlijk kunt proeven.
Zo vaak als je wilt.
Variërend van soepjes tot dessert.

Leuk en lekker.

We hadden een hele gezellige avond.
Dan denken jullie misschien…..
en de mannen dan?
Die waren blij dat ze geëxcuseerd waren.
(niet genoeg rust in het achterwerk
om een hele avond te zitten, eten en kletsen…)

Fijn dat jullie er bij waren Meisjes!
Caty, Jeanne, Jopie, Sylvia, Tanja, Tynke en Wietske!!!

Dit jaar heb ik geen vriendinnen gefeliciteerd
op mijn blog,

maar voor eentje maak ik een uitzondering….
Dat is de vriendin die ik leerde kennen in 2002,
op de quilt-midweek in Schoorl en mede ‘Steenbokje’

Rini van Nimwegen!

Zij wordt vandaag 90 jaar!

Ondanks dat zij helaas
enige maanden terug een herseninfarct kreeg,
mailt, appt en blogt zij weer bijna dagelijks.

10 jaar terug hebben we met z’n 81e een quilt voor haar gemaakt.
(klik en lees)

Rini vanaf deze plek….
Van harte gefeliciteerd en
ondanks dat we ver van elkaar vandaan wonen,
hoop ik je nog lang als vriendinnetje te behouden.
Als het goed is, heb je inmiddels je bloemetje binnen en
zijn er vanuit heel Nederland, België en Zweden
kaartjes binnen gekomen van mede quilters!

Alles om er voor te zorgen dat Riekele en jij
een extra gezellige verjaardag zullen hebben.

Mijn vriendinnetjes Jeanne en Jopie
kwamen naast elkaar te zitten,
op mijn ’60ste verjaardag’ high tea.
In 2014 was dat en hoewel ze er beiden in 2004 ook al bij waren, raakten ze dit keer echt aan de praat en was er meteen een klik…..

Dus nu spreken we af en toe
ook lekker af met zijn drietjes.
Zoals gistermiddag,

bij ‘Onder de Linden’.
Altijd goed en ontzettend gezellig.

Tot mijn verrassing kreeg ik
zo maar van Sint-Jopie

cadeautjes, mét gedicht

en Jeanne had een stapel mooie kaarten voor mij gemaakt,

geïnspireerd op de quilt-hexagonnetjes en heerlijke Ritual handverzorging.

Yeetje, wát leuk,
hartelijk bedankt meisjes; echt ontzettend lief!

Gistermiddag karde ik naar Tanja in IJlst.
Zij heeft haar eerste quilttop helemaal af.

Voor kleindochter Eline.

Ik vind ‘m schitterend geworden.
Supernetjes genaaid.
Het is echt goed te merken,
dat Tanja gewend is om kleding te maken.
Na het afleveren van de patroontjes,
hoefde ik niks uit te leggen.
Ze vogelde alles zelf uit.

(ben nu alleen vergeten om hem te ‘kieken’,
terwijl hij opgehouden wordt)

Da’s een beetje dom!
Maar ik mag vast nog eens in de herkansing 😉
als hij klaar is.

Samen zijn we aan het taggen gegaan.

Ieder aan één kant van de tafel…
was het zó maar klaar.

Nu wordt het tijd om te quilten.
Ook dát gaat vast helemaal goed komen.